بررسی انواع استعاره در جزءهای 13-9 قرآن کریم

یکی از ابزارهای بیانی که در ارتباط مستقیم با قرآن کریم است و در فهم بهتر مفاهیم و آموزه های قرآن می توان از آن بهره گرفت، استعاره است. استعاره عبارتست از: بیان عبارت در غیر معنای اصلی آن که به منظور شرح و روشن ساختن معنا برای آن وضع گردیده است. پایان نامه ی حاضر در سه فصل به این مبحث می پردازد. فصل اول: مختصری پیرامون علم بلاغت، فصل دوم: استعاره و انواع آن و فصل سوم که مهم ترین فصل رساله است بررسی انواع استعاره در جزء های 13-9 قرآن کریم می باشد که شیوه ی کار به این ترتیب است که در ابتدا آیه ی دربردارنده ی استعاره به همراه ترجمه ی تفسیری آن بیان گردیده و سپس معنای لغوی لفظ مستعار ذکر شده و شرح استعاری آیه از جنبه های مختلف مورد بحث و بررسی قرار گرفته و در انتها تفسیر استعاری لفظ مستعار آورده شده است. از نتایج حاصله این پایان نامه می توان به موارد زیر اشاره نمود: انواع استعاره در جزء های مذکور به وفور یافت می شود. از لحاظ ذکر طرفین استعاره، استعاره ی مصرّحه بیشتر از دیگر استعاره ها به چشم می خورد. از لحاظ جامع استعاره های جزء های تعیین شده از نوع عامیه هستند وهیچ نمونه ای از استعاره ی خاصیّه یافت نشد. اکثر استعاره ها از لحاظ لفظ مستعار، استعاره ی اصلیّه و تبعیّه تقریبا به یک اندازه به کار رفته اند. بیشتر استعاره های جزء های مورد نظر از لحاظ ماهیت مستعار، استعاره ی تحقیقیّه می باشند. استعاره های موجود در این جزء ها به اعتبار اجتماع طرفین، از نوع استعاره ی وفاقیّه می باشند. اغلب استعاره ها در جزءهای مورد نظر از لحاظ ملائمات، مطلقه است.